تشخیص و درمان سیروز کبدی

تشخیص و درمان سیروز کبدی


کبد یک ارگان حیاتی در بدن است و در عملکرد متعددی نقش دارد.یکی از بیماری های جدی کبدی سیروز کبدی است که تشخیص سیروز کبدی با انجام فیبرواسکن توسط دکتر فوق تخصص گوارش بسادگی قابل انجام است.
برخی از وظایف اصلی کبد عبارتند از:

  • تصفیه خون: کبد نقش مهمی در تصفیه و پاکسازی خون از مواد زائد و مضر دارد. این شامل حذف سموم، دفع فضولات متابولیک، و تبدیل مواد زائد به فرمهایی که به راحتی از بدن دفع می‌شوند می‌شود.
  • ساخت پروتئین‌های بدن: کبد در تولید بسیاری از پروتئین‌های مورد نیاز برای بدن نقش دارد، از جمله پروتئین‌های خونی مانند آلبومین.
  • تولید صفرا: کبد صفرا (صفرای کبدی) را تولید کرده و آن را به دستگاه گوارشی ارسال می‌کند. صفرا در فرآیند هضم نقش مهمی دارد.
  • ذخیره انرژی: کبد قادر به ذخیره گلوکز به صورت گلیکوژن است و در صورت نیاز، گلوکز را به خون ترشی می‌کند.
  • مشارکت در فرآیند هضم و جذب مواد مغذی: کبد در فرآیند هضم و جذب مواد مغذی نقش مهمی دارد و با ترشی کردن صفرا، به عملکرد دستگاه گوارشی کمک می‌کند.

بیماری‌های کبد می‌توانند عملکرد این ارگان را تحت تأثیر قرار دهند. یکی از شایع ترین و خطرناک ترین بیماری های کبدی سیروز کبدی است و یک بیماری مزمن است که بافت کبد به شدت آسیب می‌بیند و بهترین راه انجام فیبرو اسکن کبدی برای تشخیص بیماری های کبدی است.

فیبرو اسکن برای تشخیص بیماری کبدی
فیبرو اسکن برای تشخیص بیماری کبدی

سیروز کبدی چیست؟

سیروز کبدی یک بیماری مزمن و جدی است که در آن بافت کبد به نحوی آسیب می‌بیند که نمی‌تواند به طور کامل ترمیم شود. این بیماری معمولاً به صورت تدریجی و در مدت زمان طولانی توسط عوامل مختلف، از جمله الکل، عفونت هپاتیتیت، چربی زیاد در کبد، مصرف داروهای طولانی مدت، و دیگر عوامل، ایجاد می‌شود.
سیروز کبدی باعث تغییرات ساختاری در بافت کبد می‌شود، که بافت سالم کبد را جایگزین می‌کند. این تغییرات ممکن است باعث افزایش فیبر و رشد نسج ارتباطی (فیبرز) در کبد شود که به تدریج بافت کبد را تحت فشار قرار می‌دهد و عملکرد کبد را مختلف می‌کند.

تشخیص و مدیریت سیروز کبدی نیاز به معاینه پزشک، آزمایش و انجام فیبرو اسکن کبدی دارد.

رزرو نوبت رایگان مشاوره از کلینیک سپید

دریافت مشاوره سپید

علائم سیروز کبدی

علائم سیروز کبدی ممکن است در مراحل ابتدایی کم‌ظاهر باشند و به تدریج با پیشرفت بیماری افزایش یابند. برخی از علائم و نشانه‌های معمول سیروز کبدی عبارتند از:

  • خستگی و ضعف: احتمالاً یکی از شایع‌ترین نشانه‌هاست و ممکن است در مراحل اولیه بیماری احساس شود.
  • کاهش اشتها و وزن: بیماران با سیروز کبدی ممکن است دچار کاهش اشتها و وزن شوند.
  • آبدرد در شکم و پاها: افزایش فشار در عروق کبدی می‌تواند منجر به تجمع مایع در شکم (آبدرد) یا پاها شود.
  • تغییر رنگ پوست به زرد (زردی): آسیب به سلول‌های کبد ممکن است باعث افزایش سطح بیلی‌روبین در خون شود که به زردی پوست و چشمان معروف است.
  • علائم گوارشی: ممکن است شامل سوزش و سوزناک بودن معده، تغییرات در مدفوع، و یا تورم شکم باشد.
  • گرفتگی شکم (آسیب به عروق کبدی): افزایش فشار در عروق کبدی ممکن است باعث گرفتگی و برآمدگی وریدهای خونی شود که مشخصه‌ای از سیروز کبدی است.
  • علائم عصبی:در مراحل پیشرفته‌تر، ممکن است نشانه‌های عصبی مانند اختلال حافظه، تغییرات در خواب، و تغییرات در تمرکز و توجه نیز ظاهر شوند.

توجه داشته باشید که علائم ممکن است در هر فرد متفاوت باشند و نمی‌توان به تنهایی بر اساس علائم تشخیص دقیقی برای سیروز کبدی قائل شد، تشخیص نهایی باید توسط پزشک و با انجام فیبرو اسکن کبدی انجام گردد.
در صورتی که فکر می‌کنید ممکن است به این بیماری مبتلا باشید یا علائمی مشاهده می‌کنید، بهتر است با پزشک متخصص گوارش مشورت کنید. او می‌تواند تشخیص دقیق بیشتری ارائه دهد و در صورت لزوم به تست‌های تخصصی و تصاویر پزشکی مانند سونوگرافی یا تصویربرداری یا فیبرو اسکن کبد را انجام دهد.

عوارض سیروز کبدی

سیروز کبدی با تدریج آسیب به بافت کبد می‌زند و می‌تواند به تأثیرات جدی بر سلامت عامل بیمار منجر شود. عوارض سیروز کبدی ممکن است متنوع باشند و بستگی به میزان آسیب و پیشرفت بیماری داشته باشد. برخی از عوارض شایع سیروز کبدی عبارتند از:

  • زردی (Jaundice): این علامت معمولاً ناشی از افزایش سطح بیلی‌روبین در خون است که به دلیل آسیب به سلول‌های کبدی و عدم توانایی کبد در ترشی کردن بیلی‌روبین ایجاد می‌شود. این موجب تغییر رنگ پوست و چشمان به زرد می‌شود.
  • آبدرد (Edema): افزایش فشار در عروق کبدی ممکن است باعث نگه‌داری مایع در بافت‌های اطراف شکم (آبدرد) یا پاها شود.
  • گرفتگی شکم (Ascites): سیروز کبدی می‌تواند باعث افزایش فشار در عروق کبدی و تجمع مایع در فضای شکمی شود.
  •  علائم گوارشی: مشکلات گوارشی ممکن است شامل سوزش معده، تورم شکم، کاهش اشتها، و تغییرات در مدفوع باشد.
  • تنگی نفس و کاهش توان فیزیکی: افزایش فشار در عروق کبدی و مشکلات تنفسی ممکن است باعث تنگی نفس و کاهش توان فیزیکی شود.
  • خونریزی از وریدهای گوارشی: فشار بالا در عروق کبدی ممکن است باعث توسعه وریدهای گوارشی و خونریزی از آنها شود.
  • تغییرات روانی: در مراحل پیشرفته‌تر، عوارض عصبی مانند اختلال حافظه، تغییرات در شخصیت، و کاهش تمرکز و توجه ممکن است ظاهر شود.
  • کاهش وزن: به دلیل مشکلات در هضم و جذب مواد مغذی.

مهم است برای تشخیص دقیق و درمان مناسب به مشاوره پزشک متخصص گوارش مراجعه کرد. در مراحل ابتدایی شناسایی و مدیریت سیروز کبدی می‌تواند به کاهش پیشرفت بیماری و کنترل عوارض کمک کند.
در کلینیک گوارش سپید، با استفاده از انجام تست فیبرو اسکن کبدی بیماری سیروز کبدی و سایر بیماری های کبدی تشخیص داده میشود.

رزرو نوبت رایگان مشاوره از کلینیک سپید

دریافت مشاوره سپید

علل ابتلا به سیروز کبدی

ابتلا به سیروز کبدی ممکن است به دلیل عوامل مختلفی باشد. برخی از علل شایع سیروز کبدی عبارتند از:

1. مصرف مفرط الکل: مصرف زیاد الکل به مدت زمان طولانی می‌تواند بافت کبد را آسیب بزند و به سیروز کبدی منجر شود. مصرف مسئولانه الکل و یا کاملاً اجتناب از مصرف آن می‌تواند از این نظر موثر باشد.

2. عفونت هپاتیتیت: ویروس‌های هپاتیت B و C به خصوص می‌توانند باعث آسیب به بافت کبد شده و سیروز کبدی ایجاد کنند. واکسیناسیون در برابر هپاتیت B می‌تواند از این بابت موثر باشد.

3. چربی زیاد در کبد (NAFLD): افزایش چربی در سلول‌های کبد بدون وجود عفونت هپاتیتیت یا مصرف الکل ممکن است به سیروز کبدی منجر شود. چاقی، دیابت، و نقص مقاومت به انسولین نیز با افزایش خطر ابتلا به NAFLD همراه هستند.

4. عوامل ژنتیک: برخی از افراد به دلیل عوامل ژنتیکی ممکن است به سیروز کبدی ابتلا کنند. برخی از بیماری‌های ژنتیکی مانند هموچروماتوز همیچنین می‌توانند عامل بیماری شوند.

5. مصرف داروهای طولانی مدت: برخی از داروها می‌توانند بافت کبد را آسیب بزنند و به سیروز کبدی منجر شوند. در اینجا شامل داروهایی نظیر پاراستامول (آسپرین، تایلنول) و داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) می‌شوند.

6. فیبروز کبدی به علت الکل (ALD): مصرف زیاد الکل ممکن است به فیبروز و سیروز کبدی منجر شود.

7. نقص ایمنی: برخی از اختلالات ایمنی می‌توانند بافت کبد را تحت تأثیر قرار دهند و به سیروز کبدی منجر شوند.

بسیاری از افراد با این عوامل روبرو می‌شوند، اما تعداد کمتری از آنها به سیروز کبدی پیش می‌روند. مهم است که افراد با عوامل خطر بالا، به ویژه افرادی که مصرف الکل یا عفونت‌های هپاتیتیت داشته‌اند، به دوره‌های بازرسی پزشکی مراجعه کنند و در صورت نیاز از تست‌های تخصصی برای ارزیابی سلامت کبد استفاده کنند.

تشخیص بیماری سیروز کبدی

برای مشخص شدن این بیماری نیاز به ارزیابی توسط پزشک متخصص است. تشخیص این بیماری ممکن است به وسیله تاریخچه پزشکی، امتحان فیزیکی، و تست‌های تشخیصی انجام شود. برخی از روش‌های معمول برای تشخیص سیروز کبدی شامل موارد زیر هستند:

۱. آزمایش‌های خونی:

آزمایش‌های کبدی: اندازه‌گیری میزان آنزیم‌ها و پروتئین‌های کبدی در خون می‌تواند نشانگر آسیب به کبد باشد. این آزمایش‌ها شامل AST (آست)، ALT (آلانین آمینوترانسفراز)، ALP (فسفاتاز آلکالین)، و بیلی‌روبین می‌شوند.

آزمایش‌های التهابی: میزان سایر نشانگرهای التهاب نیز اندازه‌گیری می‌شود، از جمله CRP (پروتئین واکنش التهابی C-ریزپتیو) و سدیم اسید اسمی (ESR).

آزمایش‌های عملکرد کلی بدن: مثل آزمایش‌های تعادل الکترولیتی و کلسترول.

۲. تصویربرداری:

سونوگرافی کبد: این تست تصویربرداری از کبد با استفاده از امواج فراصوتی را فراهم می‌کند و می‌تواند نشان دهنده نشانگانی از جمله تورم کبد و مایع در شکم باشد.
تصویربرداری CT یا MRI: این تصاویر دقیق‌تر از ساختار داخلی کبد فراهم می‌کنند و ممکن است به تعیین میزان آسیب به بافت کبدی کمک کنند.

۳. بیوپسی کبد:
اگر نتایج آزمایش‌ها و تصویربرداری‌ها نشان دهنده سیروز کبدی باشند، پزشک ممکن است بیوپسی کبد را توصیه کند. این روش اجازه می‌دهد تا نمونه‌ای از بافت کبد برای تحلیل تحت میکروسکوپ گرفته شود و میزان آسیب و فیبروز را تعیین کند.

۴- انجام فیبرو اسکن :
فیبرو اسکن دستگاهی دقیق برای تشخیص بیماری های کبدی و سیروز کبدی می باشد.
در کلینیک گوارش سپید تشخیص سیروز کبدی با دستگاه فیبرو اسکن توسط پزشک فوق تخصص انجام میشود.

تشخیص سیروز کبدی به دقت نیاز دارد و این تشخیص بر مبنای ترکیبی از اطلاعات معتبر از آزمایش‌ها و تصویربرداری‌ها انجام می‌شود. اگر شما یا کسی دیگر فکر می‌کنید که ممکن است به سیروز کبدی مبتلا باشید، بهترین کار این است که با پزشک متخصص مراجعه کرده و تست‌های لازم را انجام دهید.

علائم سیروز کبدی در آزمایش خون

آزمایش خون در تشخیص سیروز کبدی نقش مهمی دارد. نتایج آزمایش‌های خونی می‌توانند نشان‌دهنده وضعیت کبد و سلامت عامل بیمار باشند. برخی از نشانگرهای مهم در آزمایش‌های خونی که در سیروز کبدی مورد بررسی قرار می‌گیرند، عبارتند از:

1. ALT (آلانین آمینوترانسفراز): این آنزیم در صورتی که سلول‌های کبدی آسیب ببینند، افزایش می‌یابد. افزایش ALT معمولاً نشان‌دهنده آسیب به سلول‌های کبدی است.

2. AST (آست): مانند ALT، AST یک آنزیم کبدی است که افزایش آن ممکن است به آسیب کبد اشاره کند. افزایش AST ممکن است به عنوان نشانگری برای آسیب به سلول‌های دیگر نیز مفید باشد.

3. ALP (فسفاتاز آلکالین): این آنزیم در صورتی که راه عروق صفرا (صفرای کبدی) بسته شود یا تنگ شود، افزایش می‌یابد. این ممکن است در مواردی از جمله چربی زیاد در کبد یا سیروز کبدی اتفاق بیفتد.

4. Bilirubin (بیلی‌روبین): افزایش بیلی‌روبین در خون ممکن است نشان‌دهنده مسدودیت در راه عروق صفرا (صفرایی کبدی) یا آسیب به سلول‌های کبدی باشد.

5.PT (زمان پروترومبین): این نشانگر معمولاً به اندازه خون برای لخته شدن اندازه‌گیری می‌شود. در سیروز کبدی، ممکن است زمان پروترومبین افزایش یابد.

6. Albumin (آلبومین): کاهش آلبومین، که یک پروتئین تولید شده توسط کبد است، نشانگر مشکلات در عملکرد کبد است.

7. INR (نسبت بین‌المللی): نسبت بین‌المللی (INR) نشانگر دقت لخته‌های خون است. افزایش INR ممکن است در مواقعی که کبد به خوبی عمل نمی‌کند، افزایش یابد.

ترکیب این نشانگرها و تحلیل نتایج آزمایش‌های خونی به پزشک اطلاعات مفیدی در خصوص وضعیت کبد و احتمال سیروز کبدی را می‌دهد. در هر صورت، تشخیص نهایی سیروز کبدی نیاز به ارزیابی همه اطلاعات بالینی و آزمایشی توسط پزشک متخصص است.

درمان عوارض سیروز

سیروز کبدی یک بیماری مزمن است و مدیریت آن نیازمند همکاری با یک تیم درمانی متخصص می‌باشد. درمان سیروز کبدی معمولاً به دنبال کاهش عوارض بیماری، جلوگیری از پیشرفت آسیب به کبد، و مدیریت علائم مرتبط با آن است. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
1. مدیریت علائم و نشانه‌ها:
– داروها: برای مدیریت علائم گوارشی، خونریزی، و سایر علائم ممکن است داروهای خاصی به صورت تجویز شود.

– تغییرات در رژیم غذایی: ممکن است رژیم غذایی با اهتمام به نیازهای تغذیه‌ای و کنترل مواد غذایی مخرب برای کبد تنظیم شود.

– مدیریت مایعات: در صورت وجود آبدرد یا گرفتگی شکم، محدودیت مصرف نمک و مدیریت مصرف مایعات مهم است.

2. مدیریت عوامل مسدودکننده: اگر سیروز کبدی ناشی از مسدودیت راه‌های صفرا باشد، عواملی مانند پروتکول‌های تخلیه صفرا یا عمل جراحی ممکن است لازم باشد.

3. کنترل عوامل خطر:
– مدیریت الکل: در صورتی که مصرف الکل به عنوان عامل ایجادی یا تشدیدی در سیروز کبدی وجود دارد، مدیریت مصرف الکل یا کاملن اجتناب از آن ضروری است.

– کنترل هپاتیت:
– در صورت وجود هپاتیت B یا C، درمان با داروهای ضد ویروسی ممکن است نیاز باشد.

– مدیریت چربی زیاد در کبد (NAFLD):
– اصلاح رژیم غذایی، افزایش فعالیت بدنی، و کنترل عوامل خطر مانند چاقی و دیابت می‌توانند در مدیریت NAFLD کمک کنند.

4. مراقبت‌های تخصصی:
– جراحی: در مواردی که مسدودیت‌ها یا آسیب‌ها قابل درمان با جراحی باشند، اقدامات جراحی ممکن است لازم باشد.

– پیگیری منظم:
بررسی‌های منظم و پیگیری توسط پزشک تخصصی می‌توانند به تشخیص زودرس و مدیریت بهتر مشکلات مربوط به سیروز کبدی کمک کنند.

توجه به موارد بالا و همکاری با پزشکان تخصصی می‌تواند به بهبود و کنترل سیروز کبدی کمک کند. افراد مبتلا به سیروز کبدی باید مراقبت ویژه‌ای دریافت کنند و توصیه‌های پزشک خود را دقیقاً دنبال کنند.

پیشگیری از سیروز کبدی

پیشگیری از سیروز کبدی ممکن است از طریق اقداماتی که به سلامت کبد کمک می‌کنند و نیز کنترل عوامل خطر مرتبط با بیماری صورت گیرد.
در اینجا چند راهکار برای پیشگیری از سیروز کبدی ذکر شده است:
1. کنترل مصرف الکل:
– مصرف مسئولانه الکل و یا کاملاً اجتناب از آن می‌تواند به شدت در پیشگیری از سیروز کبدی کمک کند. مصرف مفرط الکل می‌تواند بافت کبد را تخریب کرده و به سیروز کبدی منجر شود.

2. واکسیناسیون هپاتیت:
– دریافت واکسین هپاتیت B می‌تواند از ابتلا به هپاتیت B و احتمال بروز سیروز کبدی ناشی از این نوع هپاتیت جلوگیری کند.

– واکسیناسیون برای هپاتیت C متاسفانه هنوز در دسترس نیست، اما اقداماتی که منجر به انتقال ویروس هپاتیت C شوند، نیز می‌تواند مفید باشد.

3. مدیریت عوامل خطر:
– کنترل چاقی: چاقی و چربی اضافی در بدن می‌تواند به عواملی مانند NAFLD (چربی غیرالکلی کبد) و سیروز کبدی منجر شود. تغییر در رژیم غذایی و افزایش فعالیت بدنی می‌تواند به کاهش چاقی کمک کند.

– کنترل دیابت: مدیریت بهینه دیابت نیز می‌تواند از پیشرفت NAFLD جلوگیری کند.

-کبد چرب : اگر کبد شما چرب است حتما زیر نظر پزشک متخصص اقدام به درمان آن نمایید.

4. عدم استفاده از داروهای الکل و مواد مخدر 

5. پیگیری و درمان هپاتیت:
– شناسایی و درمان زودرس هپاتیت B یا C می‌تواند از پیشرفت سیروز کبدی جلوگیری کند. افراد با خطر ابتلا به هپاتیت باید تحت نظر پزشک قرار گیرند و در صورت لزوم، واکسیناسیون یا درمان متناسب را دریافت کنند.

6. تغییرات در رژیم غذایی:
– مصرف یک رژیم غذایی سالم که متناسب با نیازهای کبد باشد، می‌تواند به کاهش ریسک سیروز کبدی کمک کند. این شامل مصرف مقدار مناسب از مواد غذایی غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها و تنظیم مصرف نمک نیز می‌شود.
رعایت رژیم غذایی برای کبد چرب یک عامل پیشگیرانه بسیار مهم و تاثیر گذار است.

تغییرات در سبک زندگی و مدیریت عوامل خطر می‌توانند به طور قابل توجهی در پیشگیری از سیروز کبدی مؤثر باشند. همچنین، افرادی که خطر ابتلا به سیروز کبدی دارند یا به تازگی تشخیص دیده‌اند، باید با پزشک خود مشورت کنند تا برنامه پیشگیری و درمان مناسبی برای وضعیت خود انتخاب کنند.

بهترین رژیم غذایی برای سیروز کبدی

رژیم غذایی برای افراد مبتلا به سیروز کبدی نیاز به توجه و تنظیم دقیق دارد. هدف از این رژیم، کمک به کاهش اضطراب کبدی، جلوگیری از پیشرفت بیشتر بیماری، و افزایش کیفیت زندگی است. در زیر چند نکته و توصیه برای رژیم غذایی افراد با سیروز کبدی آورده شده است:

1. مصرف کم نمک:
– مصرف نمک باید کاهش یابد تا جلوی ایجاد آبدرد (اسید و سدیم اسید) و افزایش فشار خون (ناشی از آبدرد) گرفته شود.

2. مصرف پروتئین:
– مصرف پروتئین مهم است، اما باید به دقت کنترل شود. پروتئین‌های باکیفیت مانند گوشت سفید، ماهی، تخم مرغ، لبنیات کم چرب، و حبوبات مناسب هستند. در مواردی از پروتئینهای محدود شده با داروهای ویژه پروتئین بهره‌مند می‌شود.

3. مصرف چربی محدود:
– مصرف چربی‌ها باید محدود شود، به خصوص چربیهای اشباع و ترانس. به جای این‌ها، از چربیهای نیمه اشباع و نیمه اشباع استفاده شود. مثلاً از روغن‌های سبز مانند روغن زیتون یا کانولا، ماهی‌های چرب مانند ماهی سردابی، و آووکادو استفاده کنید.

4. کنترل مصرف قند:
– کنترل مصرف قند برای افراد با سیروز کبدی حائز اهمیت است. مصرف مواد قندی از منابع معتدل مانند میوه، سبزیجات، و غلات کامل تاکید شود. همچنین، بهتر است مصرف شکرها و مواد شیرین‌کننده‌ها محدود شود.

5. مصرف مواد غذایی حاوی آهن محدود شود:
– مصرف زیاد مواد غذایی حاوی آهن باید محدود شود، زیرا آهن ممکن است در بیماران با سیروز کبدی تجمع شود و به سلول‌های کبد آسیب بزند.

6. توجه به مواد آنتی‌اکسیدان:
– مواد غذایی حاوی آنتی‌اکسیدان مانند میوه‌ها و سبزیجات می‌توانند به سلامتی کبد کمک کنند.

7. مصرف مایعات:
– مصرف آب و مایعات مهم است تا از خشکی و افت فشار خون جلوگیری شود.

8. پرهیز از الکل:
– مصرف الکل باید به طور کامل متوقف شود. الکل می‌تواند به طور مستقیم به بافت کبد آسیب بزند و پیشرفت سیروز را تسریع کند.

9. مصرف مکمل‌های ویتامینی

بهترین رژیم غذایی برای کبد سیروزی باید توسط پزشک متخصص تغذیه تهیه و ارائه شود.

غذاهای مضر برای سیروز کبدی

افراد مبتلا به سیروز کبدی باید از مصرف برخی غذاها و نوشیدنی‌ها پرهیز کنند تا از افزایش آسیب به کبد جلوگیری کنند.
زیرا مصرف برخی مواد ممکن است به سلول‌های کبدی آسیب بزند یا فرایندهای ضار در کبد را تشدید کند.
در زیر چند نمونه از موادی که باید با احتیاط مصرف شوند یا بهتر است از آنها پرهیز کرد:

1. الکل:
– مصرف هر نوع الکل، حتی مقادیر کم، برای افراد با سیروز کبدی ممنوع است.

2. غذاهای حاوی چربی اشباع و نمکی:

– مصرف غذاهایی که حاوی چربی اشباع زیادی هستند، باید محدود شود.
این گروه شامل گوشت قرمز چرب، پنیرهای چرب، خامه، دستورهای فرآوری شده، و سایر محصولات حاوی چربی اشباع زیاد می‌شود.
مصرف مواد غذایی حاوی نمک زیاد می‌تواند به افزایش فشار خون و ایجاد آبدرد منجر شود.

۳. مصرف قند و شکر:

استفاده مقدار زیاد قند می‌تواند به افزایش چربی در کبد و افزایش مقاومت به انسولین منجر شود.

۴. مصرف مواد محرک اعصاب:

– مواد محرک اعصاب مانند قهوه و نوشابه حاوی کافئین باید با احتیاط مصرف شوند. این مواد ممکن است به کبد فشار بیشتری وارد کنند.

۵. غذاهای حاوی آهن زیاد:

– مصرف بیش از حد مواد غذایی حاوی آهن برای افراد با سیروز کبدی ممکن است ضرر داشته باشد، زیرا آهن ممکن است در کبد تجمع شود و آسیب بیشتری به آن وارد کند.

۶. غذاهای فرآوری شده:

– مصرف غذاهای فرآوری شده که حاوی مواد افزودنی، نگهدارنده‌ها، و نمک زیاد هستند، باید کاهش یابد. این غذاها ممکن است مواد شیمیایی غیرضروری را به بدن اضافه کنند.

۷. غذاهای حاوی گلوتن:

– برخی افراد با سیروز کبدی ممکن است به حساسیت نسبت به گلوتن دچار باشند. در این صورت، پرهیز از مصرف غذاهای حاوی گلوتن می‌تواند مناسب باشد.
پیشنهاد می‌شود که هر فرد با سیروز کبدی با پزشک خود مشورت کند و رژیم غذایی مناسبی را بر اساس شرایط خود ایجاد کند.

بهترین دکتر برای درمان سیروز کبدی

نیاز هست حتما به پزشک متخصص یا فوق تخصص گوارش مراجعه کنید.
تشخیص به موقع این بیماری میتواند به توقف پیشرفت این بیماری کمک کند.
در کلینیک گوارش سپید پزشک فوق تخصص گوارش فرد را بصورت کامل معاینه میکند و بهترین درمان را برای ایشان تجویز می کند.
کلینیک تخصصی گوارش سپید مجهز به دستگاه فیبرو اسکن برای تشخیص بیماری های کبدی است.
برای تشخیص و درمان این بیماری نیاز هست بهترین و با تجربه ترین پزشک متخصص گوارش را انتخاب نمایید.
فیبرو اسکن برای تشخیص سیروز کبدی
فیبرواسکن (FibroScan) یک ابزار تشخیصی غیرتهاجمی است که برای اندازه‌گیری طراحی شده است از سختی کبد (الاستوگرافی کبدی)، که یکی از علائم تشخیصی سیروز کبدی است. این ابزار از امواج الاستوگرافی برای سنجش سختی کبد استفاده می‌کند.

رزرو نوبت رایگان مشاوره از کلینیک سپید

دریافت مشاوره سپید

مزایای استفاده از فیبرواسکن برای تشخیص سیروز کبدی شامل موارد زیر می‌شود:

1. غیرتهاجمی: این روش غیرتهاجمی است، به معنای اینکه نیازی به وارد کردن سوزن یا اجرای آزمایش‌های تهاجمی به کبد نیست. این مزیت باعث می‌شود که برخلاف برخی روش‌های دیگر، این آزمون برای بسیاری از افراد قابل قبول‌تر باشد.

2. سرعت بالا: فیبرواسکن به سرعت نتایج را ارائه می‌دهد و به دلیل سادگی و سرعت اجرا، می‌تواند بهترین انتخاب برای نظارت مداوم بر وضعیت کبد باشد.

3. تکنیک همراه با تصاویر الاستوگرافی: برخی از دستگاه‌ها تصاویر الاستوگرافی را همزمان با اندازه‌گیری سختی کبد ارائه می‌دهند، که به پزشک اطلاعات بیشتری در مورد ساختار کبد فراهم می‌کند.

4. استفاده در تشخیص اولیه و پیگیری: فیبرواسکن به خوبی در تشخیص اولیه سیروز کبدی و نیز برای پیگیری بیماران قبل و بعد از درمان استفاده می‌شود.

مهم است بدانید که هر روش تشخیصیی ممکن است محدودیت‌ها و دقت خاص خود را داشته باشد. در هر صورت، تصمیم در مورد استفاده از فیبرواسکن یا سایر روش‌های تشخیصی باید توسط پزشک تخصصی شما گرفته شود.

آیا سیروز کبدی درمان میشود؟

درست است که درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد اما در بسیاری از موارد، سیروز کبدی قابل درمان است. اما مهم است بدانید که درمان بستگی به میزان آسیب کبد، علت اصلی سیروز، و وضعیت کلی بیمار دارد. درمان‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
1. مدیریت علل اصلی:
– اگر علت اصلی سیروز کبدی مشخص شود (مثل هپاتیت ویروسی یا مصرف مفرط الکل)، درمان بر روی این علت‌ها تمرکز خواهد داشت.

2. داروها:
– برخی داروها ممکن است برای مدیریت علائم و کنترل پیشرفت سیروز کبدی مورد استفاده قرار گیرند. این داروها ممکن است شامل مهار کننده‌های ACE (آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین)، بتابلاکرها، دیورتیک‌ها، و مهار کننده‌های بتا باشند.

3. تغییرات در سبک زندگی:
– تغییر در رژیم غذایی، مدیریت وزن، کنترل مصرف الکل، و افزایش فعالیت بدنی می‌تواند بهبود وضعیت کبدی را تسریع کند.

4. درمان عوارض:
– درمان عوارض مرتبط با سیروز، مانند خونریزی از وریدهای بزرگ در مری، آبدرد، و عوارض دیگر نیز در برنامه درمانی ممکن است شامل شود.

5. پیگیری مداوم:
– بیماران با سیروز کبدی باید مداوم تحت نظر پزشک قرار گیرند. پیگیری منظم با تست‌ها و تصویربرداری‌های تخصصی می‌تواند به زودیتر شناسایی تغییرات در کبد و نظارت بر وضعیت بیمار کمک کند.

در برخی موارد از جراحی، انتقال کبد (تراکنش کبدی)، یا ترکیب مختلف درمان‌ها برای بهبود وضعیت بیمار استفاده می‌شود.
اما در برخی موارد، به دلیل پیشرفت بیماری یا عدم پاسخ به درمان، سیروز کبدی غیرقابل درمان و نیاز به تراکنش کبدی ممکن است پیش آید. همیشه مهم است با پزشک خود در مورد گزینه‌های درمانی مناسب برای شرایط خود صحبت کنید.

شماره تماس مشاوره رایگان :
۰۹۱۲۰۱۶۵۷۰۳
۰۲۱۸۸۵۹۶۳۲۵
۰۲۱۸۸۰۷۰۴۴۶
۰۲۱۸۸۰۹۰۵۸۳

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *