هپاتیت B یکی از شایع ترین بیماری های عفونی است. طبق گزارش WHO، حدود 2 میلیارد نفر در سراسر جهان تحت عفونت HBV قرار گرفته اند یا در حال حاضر تحت عفونت هستند. تقریباً 3 درصد از جمعیت جهان (تقریباً 240 میلیون نفر) به طور مزمن به HBV مبتلا هستند.
اگاهی بخشی برای پیشگیری از ابتلا و انجام تست های فیبرو اسکن بصورت مرتب پس از ابتلا از پیشرفت این بیماری جلوگیری خواهد کرد.
رزرو نوبت رایگان مشاوره از کلینیک گوارش سپید
هپاتیت بی چیست؟
هپاتیت ب یک نوع از عفونتهای کبد است که توسط ویروس هپاتیت B (HBV) ایجاد میشود. این ویروس میتواند به شدت آسیب برساند و عفونتهای کبدی مزمن و بلاتراپیکال ایجاد کند.
عفونت با ویروس هپاتیت B میتواند از طریق مواردی مثل طریق تزریق مواد مخدر با سوزنهای آلوده – از طریق اشتراک سوزنها و وسایل حاوی خون (مانند سوزنها و سرنگها) با افراد آلوده – از طریق تزریق مواد مخدر یا اجرای روشهای پزشکی با سوزنها یا وسایل آلوده در مراکز بهداشتی ناصحیح- از طریق روابط جنسی بدون استفاده از وسایل حفاظتی منتقل خواهد شد.
علائم و نشانه های هپاتیت B
علایم و نشانههای هپاتیت B ممکن است در ابتدا غیرخودآگاه باشند، اما ممکن است با گذر زمان به علایم خاصتری مانند خستگی، تهوع، استفراغ، زردی پوست و چشم، تیرگی ادرار و سفیدرنگی مدفوع همراه باشند. برای تشخیص هپاتیت B و تعیین درمان مناسب، مهم است که افراد مشکوک به عفونت با این ویروس به متخصصان بهداشت و درمان مراجعه کنند. واکسناسیون نیز یکی از راههای مهم جلوگیری از ابتلا به هپاتیت B است.
راه های انتقال هپاتیت بی
ویروس هپاتیت B (HBV) از طریق تماس مستقیم با خون یا دیگر مایعات بدنی انتقال مییابد. راههای انتقال این ویروس شامل موارد زیر میشوند:
1. تماس مستقیم با خون:
– انتقال از طریق تزریق مواد مخدر با سوزنهای آلوده. این امر به ویژه در مواردی که سوزنها و وسایل حاوی خون مشترک شوند، خطر ابتلا به هپاتیت B را افزایش میدهد.
2. روابط جنسی:
– انتقال از طریق روابط جنسی بدون استفاده از وسایل حفاظتی، مثل کاندوم.
3. انتقال از مادر به نوزاد:
– انتقال از مادر به نوزاد در زمان تولد، به خصوص اگر مادر آلوده باشد.
4. مواقع بهداشتی ناصحیح:
– استفاده از وسایل بهداشتی غیرتمیز یا آلوده در مراکز بهداشتی، مثل تیغها یا سایر وسایل حلاقت.
5. ترنسفوژن خونی:
– انتقال از طریق خون و مشتقات خونی مثل پلاسما یا فرآوردههای خونی آلوده.
6. استفاده از وسایل تزریق مشترک:
– استفاده از سوزنها و وسایل حاوی خون مشترک در مراکز بهداشتی یا جایهای دیگر.
7. اشتراک وسایل شخصی:
– استفاده از وسایل شخصی مانند مسمومکنندهها، مسواک، و شیشهها با افراد آلوده.
8. تزریق مواد بهداشتی:
– استفاده از سوزنهای آلوده در فعالیتهای بهداشتی یا زیبایی، مانند سرکوب مو، تزریق چربی، یا ایجاد تاتو.
برای پیشگیری از انتقال هپاتیت B، استفاده از واکسن هپاتیت B یکی از مهمترین راههاست. همچنین، اجتناب از اشتراک سوزنها و وسایل حاوی خون، استفاده از وسایل حفاظتی در روابط جنسی، و رعایت اصول بهداشت شخصی میتواند به کاهش خطر ابتلا به هپاتیت B کمک کند.
رزرو نوبت رایگان مشاوره از کلینیک گوارش سپید
دریافت مشاوره سپید
انواع هپاتیت ب
ویروس هپاتیت B (HBV) یکی از انواع عفونتهای هپاتیت میباشد. هپاتیت یک علامت است که به وتر قندره (کبد) اشاره دارد و میتواند ناشی از موارد مختلفی از جمله عفونتهای ویروسی، مسمومیتهای شیمیایی، یا اختلالات ایمنی باشد. در حالت معمول، زمانی که از “هپاتیت B” صحبت میشود، به اشاره به عفونت ویروس هپاتیت B میباشد.
ویروسهای هپاتیت B و C اغلب باعث عفونت مزمن کبد میشوند و در طول زمان میتوانند به طیف وسیعی از مشکلات کبدی منجر شوند. در ادامه، انواع مختلف هپاتیت B و اطلاعات مرتبط با آن توضیح داده شده است:
1. هپاتیت B حاد:
– این نوع هپاتیت B معمولاً به عنوان عفونت تازه با ویروس هپاتیت B تشخیص داده میشود.
– بسیاری از افراد با ابتلا به هپاتیت B حاد بهبود کامل پیدا میکنند و ویروس از بدن خارج میشود.
2. هپاتیت B مزمن:
– اگر عفونت هپاتیت B حاد به مدت شش ماه یا بیشتر ادامه پیدا کند، آن را به عنوان هپاتیت B مزمن تشخیص میدهند.
– این نوع هپاتیت B ممکن است برای سالها یا حتی تمام عمر فرد باقی بماند.
3. هپاتیت B حاملگی:
– زنانی که در زمان بارداری با ویروس هپاتیت B آلوده میشوند، ممکن است ویروس به نوزاد منتقل شود.
– این انتقال میتواند در زمان تولد یا پس از تولد اتفاق بیافتد.
4. هپاتیت B مستعدین:
– افرادی که به عنوان “مستعدین” شناخته میشوند، به افرادی اطلاق میشود که ویروس هپاتیت B را در بدن خود حمل میکنند اما علائمی ندارند.
– آنها ممکن است ویروس را به دیگران منتقل کنند و در طی زمان به هپاتیت B مزمن تبدیل شوند.
تشخیص، درمان، و پیشگیری از هپاتیت B معمولاً از طریق واکسیناسیون، تستهای خونی، و در صورت لزوم، داروهای ضدویروسی صورت میگیرد. همچنین، مشاوره و مراقبت از متخصصان بهداشت و درمان در این زمینه بسیار حیاتی است.
علائم هپاتیت B
1. خستگی:
– افراد ممکن است احساس خستگی و کاهش انرژی کنند.
2. تب:
– افزایش دمای بدن به عنوان نشانهای از واکنش بدن به عفونت.
3. اشتها افته:
– کاهش اشتها و احساس سیری کمتر.
4. تهوع و استفراغ:
– افراد ممکن است با تهوع و استفراغ مواجه شوند.
5. درد در ناحیه کبد:
– درد یا ناراحتی در ناحیه کبد، که در بخش راست بالای شکم و زیر ضلعها قرار دارد.
6. زردی پوست و چشم (آیریت):
– زردی پوست و چشمها میتواند نشانگر آسیب به کبد باشد.
7. تغییر رنگ ادرار و مدفوع:
– تیرگی ادرار و سفیدرنگی مدفوع از دیگر نشانههای ممکن است.
8. دیگر علائم عفونت:
– علائم عفونی مانند سردرد، درد عضلانی، و درد مفاصل.
لطفاً توجه داشته باشید که علائم هپاتیت B ممکن است متفاوت باشند و در برخی افراد ممکن است هیچ علامتی نشان داده نشود. همچنین، در برخی موارد، عفونت هپاتیت B به صورت مزمن بدون ظهور علائم قابل توجه است. در صورتی که شما یا کسی دیگر علائم مشکوک به هپاتیت B دارید، مهم است که به یک فوق تخصص گوارش مراجعه کنید تا تشخیص دقیق بگیرید و در صورت نیاز، درمان مناسب را شروع کنید.
عوارض هپاتیت ب
هپاتیت B ممکن است در طول زمان به عوارض جدی در کبد منجر شود، به ویژه اگر به شکل مزمن تغذیه نکند یا منجر به تشکیل نارمال (فیبرز) و تغییرات دیگر در کبد شود. در ادامه، برخی از عوارض و مشکلاتی که ممکن است به عنوان نتیجهای از هپاتیت B رخ دهند ذکر شده است:
1. سیروز کبد:
– سیروز کبدی یک مرحله پیشرفته از آسیب کبد است که به دنبال تجمع نارمال (فیبرز) در کبد رخ میدهد. در این مرحله، بافت کبد با بافت نرمتر و غیر عملکردی جایگزین میشود.
2. سرطان کبد:
– افراد مبتلا به هپاتیت B مزمن در خطر بالایی برای ابتلا به سرطان کبد قرار دارند. این خطر به دلیل آسیب به کبد و تغییرات در بافت کبد افزایش مییابد.
3. پیشآگهی کبدی:
– در صورت سیروز پیشرفت یافته، ممکن است علائم پیشآگهی کبدی نظیر مایع در شکم (آسیت) و ورم پاها (واریس) ظاهر شود.
4. ترومبوز سیروزی:
– افراد مبتلا به سیروز کبد ممکن است در خطر بیشتری برای ایجاد لختههای خون در عروق کبد (ترومبوز سیروزی) باشند.
5. نشت کبدی:
– سیروز کبد میتواند منجر به نشت کبدی (نشتن مواد سمی به خون) شود که ممکن است علائم خطرناکی ایجاد کند.
6. آسیب به دیگر اعضا:
– عفونت هپاتیت B ممکن است به دیگر اعضا و اندامهای بدن نیز آسیب برساند، مانند کلیهها (نفروپاتی هپاتیک) یا جلد (پورفیریا هپاتیک).
به عنوان یک پیشنهاد عمومی، افراد مبتلا به هپاتیت B باید با دکتر فوق تخصص گوارش و یا داخلی خود مشورت کنند و درمان مناسب را ادامه دهند تا عوارض جلوگیری شود و در صورت لزوم، تغییرات در سبک زندگی خود را اعمال کنند. واکسیناسیون نیز میتواند به پیشگیری از ابتلا به هپاتیت B و کاهش این عوارض کمک کند.
تشخیص هپاتیت B
تشخیص هپاتیت B معمولاً از طریق تستهای خونی انجام میشود. تستهای مختلف ممکن است برای تشخیص هپاتیت B مورد استفاده قرار گیرند:
1. تست هپاتیت B سرمی (HBsAg):
– این تست موجودیت آنتیژن سطحی هپاتیت B (HBsAg) را در خون اندازهگیری میکند. اگر این آنتیژن در خون شما وجود داشته باشد، این نشانگر عفونت حال حاضر یا حاد هپاتیت B است.
2. تست هپاتیت B سطح آنتیآنتی بدن (Anti-HBs):
– این تست سطح آنتیآنتی بدن مرتبط با آنتیژن سطحی هپاتیت B (HBsAg) را اندازهگیری میکند. افزایش سطح این آنتیآنتی بدن ممکن است نشاندهنده واکسیناسیون یا قبلی برخورد با ویروس هپاتیت B باشد.
3. تست هپاتیت B همآگ (HBeAg):
– این آنتیژن نشانگر فعالیت ویروسی است و نشان میدهد که آیا ویروس در خون شما قابل انتقال است یا خیر.
4. تست هپاتیت B آنتیآنتی بدن (Anti-HBe):
– این تست نشان میدهد آیا ویروس هپاتیت B در حالت غیرفعال است یا خیر.
5. تست توسعه یافتگی گلبولهای سفید (CBC):
– این تست ممکن است تغییرات در گلبولهای سفید (ویژهٔ نوع خاصی از لوسیتها که نیروهای ایمنی را تشکیل میدهند) نشان دهد که معمولاً در زمان عفونت هپاتیت B افزایش پیدا میکنند.
6. آزمایشهای تشخیصی تصویربرداری:
– در برخی موارد، آزمایشهای تصویربرداری مانند سونوگرافی یا تصویربرداری مقطعی ممکن است برای ارزیابی وضعیت کبد مورد استفاده قرار گیرند.
در مواردی هم پزشک فوق تخصص گوارش با استفاده از دستگاه فیبرو اسکن می تواند مشکلات کبد را تشخیص دهد.
استفاده از فیبرو اسکن برای تشخیص هپاتیت بی
فیبرواسکن (FibroScan) یک تکنیک غیرتهاجمی (غیرآسیبزا) است که برای اندازهگیری سختی کبد و ارزیابی تغییرات در بافت کبد به کار میرود. این تست معمولاً برای تشخیص و ارزیابی بیماریهای کبدی مانند سیروز، چربی غیرالکلی کبد (NAFLD) و هپاتیت B و C استفاده میشود. با استفاده از فیبرواسکن، امکان اندازهگیری سختی بافت کبد بدون نیاز به بیهوشی یا نمونهبرداری از بافت کبد فراهم میشود.
در مورد هپاتیت B، فیبرواسکن میتواند به عنوان یک ابزار جهت تشخیص سیروز کبد و ارزیابی سلامت کبد به کار رود. این تست اغلب به عنوان جایگزینی برای بیوپسی کبد مورد استفاده قرار میگیرد، که یک روش تهاجمیتر برای ارزیابی بافت کبد است.
با استفاده از فیبرواسکن، نتیجه اندازهگیری سختی کبد به صورت یک نمره یا مقیاس به شکل کیلوپاسکال بیان میشود. نتیجه بیشتر به مقدار سختی کبد اشاره دارد، که میتواند نشاندهنده تغییرات در بافت کبد ناشی از بیماریهای کبدی مانند سیروز باشد.
همچنین سایر بیماری های کبدی مثل کبد چرب الکلی و کبد چرب غیر الکلی با فیبرو اسکن قابل درمان است. پس از تشخیص بیماری کبدی با فیبرو اسکن ممکن است پزشک به شما رژیم غذایی مخصوص کبد چرب بدهد که نیاز هست تمامی توصیه های پزشک را رعایت کنید.
برای تشخیص دقیقتر و تعیین نیاز به درمان، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید. او میتواند بر اساس تستها و نتایج معاینات، برنامه درمانی مناسب را برای شما تعیین کند.
رزرو نوبت رایگان مشاوره از کلینیک سپید
دریافت مشاوره سپید
غربالگری افراد سالم از نظر ابتلا به هپاتیت ب
برای غربالگری افراد سالم از نظر ابتلا به هپاتیت B، چندین رویکرد ممکن است اجرا شود:
1. واکسیناسیون:
– یکی از بهترین راهها برای جلوگیری از ابتلا به هپاتیت B، واکسیناسیون است. واکسن هپاتیت B افراد را در برابر این عفونت محافظت میکند. افرادی که تاکنون واکسینه نشدهاند، میتوانند از تزریق واکسن به دنبال برنامههای اجرایی جهانی برای اراده واکسیناسیون بهرهمند شوند.
2. تستهای خونی:
– افرادی که اطمینان ندارند که آیا واکسینه هستند یا از هپاتیت B خودآگاه هستند یا نه، میتوانند تستهای خونی انجام دهند. تست هپاتیت B سرمی (HBsAg) نشاندهنده وجود ویروس در بدن است و تست آنتیآنتی بدن (Anti-HBs) نشانگر وجود آنتیآنتیهایی است که به دنبال واکسیناسیون یا ابتلا به هپاتیت B ایجاد شدهاند.
3. تست گروههای خطر:
– افرادی که در گروههای خطر بالاتری قرار دارند، به عنوان قشرهای هدف برای غربالگری هپاتیت B معرفی میشوند. این گروهها ممکن است شامل افرادی با سابقه تزریق مواد مخدر، افرادی با همسر یا همزن آلوده به هپاتیت B، و کارکنان بهداشتی و اورژانس باشند.
4. برنامههای پیشگیری در مناطق با انتشار بالا:
– در مناطقی که نرخ ابتلا به هپاتیت B بالاست، برنامههای پیشگیری مانند واکسیناسیون افراد جوان، تشخیص سریع و درمان مبتنی بر شناخته شدن افراد مبتلا به هپاتیت B اجرا میشوند.
مهم است که افراد در معرض خطر به هپاتیت B به دیدن پزشک خود مراجعه کنند تا برنامه مناسب برای غربالگری، تشخیص، و در صورت لزوم، درمان ترتیب داده شود. این بسیار مهم است به منظور جلوگیری از انتقال و گسترش این عفونت.
احتمال ابتلا به هپاتیت B در چه کسانی بیشتر است؟
احتمال ابتلا به هپاتیت B در افرادی که با عوامل خاصی در ارتباط هستند، بیشتر است. در زیر، چندین گروه افراد که ممکن است با خطر بیشتری از ابتلا به هپاتیت B روبرو باشند، ذکر شده است:
1. افرادی با رفتارهای خطرناک:
– افرادی که از تزریق مواد مخدر با سوزنهای آلوده استفاده میکنند، در معرض خطر بالایی از ابتلا به هپاتیت B قرار دارند.
2. افراد با رفتارهای جنسی خطرناک:
– افرادی که از روابط جنسی بدون استفاده از وسایل حفاظتی (کاندوم) استفاده میکنند یا با شرکای بسیاری جنسی روابط دارند، در خطر ابتلا به هپاتیت B هستند.
3. اشتراک وسایل شخصی:
– افرادی که وسایل شخصی خود را با دیگران به اشتراک میگذارند، به خصوص وسایلی که به اشتباه میتوانند خون را منتقل کنند، ممکن است در خطر ابتلا به هپاتیت B باشند.
4. افراد با سابقه سفر به مناطق با انتشار بالای هپاتیت B:
– افرادی که به مناطق با انتشار بالای هپاتیت B سفر کردهاند، ممکن است با خطر ابتلا به این ویروس مواجه شوند. این شامل بسیاری از مناطق آسیا، آفریقا، و شمال لاتین میشود.
5. نوزادان و کودکان افراد مبتلا به هپاتیت B:
– نوزادان متولد از مادران مبتلا به هپاتیت B در خطر ابتلا به این عفونت از طریق انتقال عمودی از مادر به نوزاد هستند.
6. کارکنان حوزهٔ سلامت:
– کارکنان حوزهٔ سلامتی، به ویژه کسانی که ممکن است با خون یا مایعات بدنی در تماس باشند، میتوانند در خطر ابتلا به هپاتیت B باشند.
7. افراد با سابقه اقدام به خودکشی:
– افرادی که سابقه اقدام به خودکشی داشتهاند و از سوزنهای آلوده به خون استفاده کردهاند، در خطر ابتلا به هپاتیت B هستند.
برای کاهش خطر ابتلا به هپاتیت B، واکسیناسیون، استفاده از وسایل حفاظتی در روابط جنسی، اجتناب از اشتراک وسایل شخصی، و اطلاعات بیشتر دربارهٔ این عفونت میتوانند کمک کنند. همچنین، افراد در خطر ممکن است بهتر باشد که تستهای خونی جهت تشخیص هپاتیت B انجام دهند و در صورت لزوم، به پزشک مراجعه کنند.
پیشگیری از ابتلا به هپاتیت B
پیشگیری از ابتلا به هپاتیت B میتواند از طریق چندین راهکار انجام شود. در ادامه، راهکارهایی برای پیشگیری از ابتلا به هپاتیت B ذکر شده است:
1. واکسیناسیون:
– واکسن هپاتیت B یکی از بهترین راهها برای جلوگیری از ابتلا به هپاتیت B است. این واکسن به عنوان یکی از واکسنهای ایمنی ملی در بسیاری از کشورها به نظرسنجی میشود. واکسن برای افرادی که در خطر ابتلا به هپاتیت B هستند (مانند کارکنان حوزهٔ سلامت، افرادی با رفتارهای خطرناک، نوزادان متولد از مادران مبتلا، و غیره) توصیه میشود.
2. استفاده از وسایل حفاظتی در روابط جنسی:
– استفاده از کاندوم در روابط جنسی میتواند احتمال انتقال هپاتیت B از طریق مایعات جنسی را کاهش دهد.
3. اجتناب از اشتراک وسایل حساس به خون:
– افراد باید از اشتراک نکردن وسایل حساس به خون مانند سوزنها و تیغهها پرهیز کنند. این اقدام میتواند خطر انتقال هپاتیت B را به شدت کاهش دهد.
4. اجتناب از استفاده مشترک از لوازم شخصی:
– افراد باید از استفاده مشترک از لوازم شخصی مانند شیشه، قاشق، یا مسواک پرهیز کنند تا انتقال هپاتیت B از طریق مایعات بدنی جلوگیری شود.
5. توجه به ایمنی در محیط کار:
– کارکنان حوزهٔ سلامت و همچنین افرادی که در تماس با خون قرار دارند، باید از تجهیزات محافظتی مثل دستکشهای پزشکی استفاده کنند.
6.آموزش و افزایش آگاهی:
– آموزش به افراد در مورد راهکارهای پیشگیری، مخاطرات ابتلا به هپاتیت B، و اهمیت واکسیناسیون میتواند نقش مهمی در پیشگیری از انتقال ویروس ایفا کند.
7. پیگیری و درمان:
– افرادی که در معرض خطر ابتلا به هپاتیت B قرار دارند، باید با پزشک خود مشورت کنند و در صورت لزوم، تستهای خونی انجام داده و درمان مناسب را دریافت کنند.
با این راهکارها، میتوان احتمال ابتلا به هپاتیت B را کاهش داد و جلوی پیشرفت عفونت و آسیب به کبد را گرفت.
هپاتیت بی در چه کشور هایی در حال شیوع است؟
شیوع HBV در کشورهای جنوب صحرای آفریقا و آسیای شرقی، جایی که 5 تا 10 درصد از جمعیت بزرگسال به طور مزمن آلوده هستند، بالاترین میزان شیوع آن را دارد. شیوع بالایی از عفونت های مزمن نیز در منطقه آمازون و در بخش های جنوبی اروپای شرقی و مرکزی یافت می شود. در خاورمیانه و شبه قاره هند، تقریباً 2-5٪ از جمعیت عمومی تحت تأثیر قرار می گیرند. در مقابل، کمتر از 1٪ در اروپای غربی و آمریکای شمالی به طور مزمن آلوده هستند .
نتیجه گیری از آنچه در این مقاله خواندیم
هنوز تعداد زیادی از افراد تازه آلوده وجود دارد، اگرچه واکسنی با اثربخشی بالا و تحمل خوب برای هپاتیت B از اوایل دهه 1980 در دسترس بوده است. با این حال، بر اساس داده های گزارش شده بر اساس IfSG، روند کاهشی در بروز هپاتیت B از سال 2001 مشاهده شده است . احتمالاً می توان این کاهش را در درجه اول به بهبود حفاظت از واکسیناسیون در جمعیت نسبت داد.
در نتیجه، اگر شما یا کسی دیگر مشکوک به ابتلا به هپاتیت B هستید، مراجعه به پزشک بسیار حیاتی است. در اینجا چند نکته کلیدی برای راهنمایی در مراجعه به پزشک آورده شده است:
1. تشخیص دقیق:
– پزشک شما با انجام تستهای خونی و تحقیق درباره سوابق بهداشتی شما توانایی تشخیص دقیق عفونت هپاتیت B را دارد. اطلاعات دقیق در مورد علائم، سوابق سفر، و اطلاعات جنسی میتوانند به پزشک کمک کنند.
2.توضیحات دقیق علائم:
– اگر علائمی مشاهده میکنید، آنها را به دقت توصیف کنید. بیان کردن زمان ظهور علائم، شدت آنها، و هر گونه تغییر در وضعیت بهداشتی به پزشک کمک میکند.
3. سوالات در مورد سابقه بهداشتی:
– پزشک ممکن است سوالاتی در مورد سوابق بهداشتی شما، مانند سابقه تزریق مواد مخدر، روابط جنسی، سفرهای خارجی، و تاریخچه واکسیناسیون شما داشته باشد.
4. بررسی وضعیت کبد:
– پزشک ممکن است تصمیم به انجام آزمایشهای تصویربرداری مانند سونوگرافی یا تصویربرداری مقطعی برای ارزیابی وضعیت کبد شما بگیرد.
5. تعیین نیاز به درمان:
– اگر تشخیص هپاتیت B قطعی شود، پزشک تصمیم به شروع درمان مناسب میگیرد. درمان معمولاً شامل داروهای ضد ویروسی است.
6. پیگیری و مشاوره:
– پس از تشخیص و درمان، پزشک ممکن است برنامه پیگیری و مشاوره ارائه دهد. این شامل بررسی مداوم وضعیت کبد و مانیتورینگ اثرات درمان میشود.
7. واکسیناسیون:
– اگر تاکنون واکسینه نشدهاید، پزشک ممکن است به شما واکسن هپاتیت B توصیه کند، به خصوص اگر شما در گروههای خطر بالاتری برای ابتلا به این عفونت قرار دارید.
پیشگیری و درمان زودهنگام میتواند از تاثیرات جلوگیریناپذیر هپاتیت B جلوگیری کند. بنابراین، در صورتی که شما یا کسی دیگر علائم مشکوک به هپاتیت B دارید، تاخیر نکنید میتوانید با پزشک فوق تخصص گوارش در کلینیک گوارش سپید مشاوره نمایید.
شماره تماس مشاوره رایگان :
۰۹۱۲۰۱۶۵۷۰۳
۰۲۱۸۸۵۹۶۳۲۵
۰۲۱۸۶۱۲۹۱۶۵
منبع : ncbi.nlm.ni
بدون دیدگاه